Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

«Πως οι σπουδαίες ιστορίες διαλέγουν εκείνους που, από πίστη, ρισκάρουν την ψυχή τους.» {Μάρω Βαμβουνάκη}

...δεν ξέρω αν το'χω μοιραστεί...έχω σχεδόν κάθε βράδυ,ένα αστέρι απέναντι μου εκεί που κάθομαι,εδώ που κάθομαι,μάλλον,και το χαζεύω,με χαζεύει;είναι η παρεούλα μου...
Τώρα δεν το βλέπω,δεν είναι εδώ...έφυγε για σας...
...σας το χαρίζω,κι όταν το βλέπετε,θα'ναι ένα χαμόγελο από μένα,ένα χέρι που χτυπάει τον ώμο
και λέει ψιτ είμαι εδώ,ένας ώμος...και πολλά-πολλά και ας είναι μακρινά,και ας είναι ''καλωδιακά'',
καρδιάς φιλιά και χαμόγελα!
...και το πιο γλυκό,ταξιδεύει...

...μέσα απ'την ψυχή μας,μέσα απ'τ'αστέρια μας...

5 σχόλια:

  1. Δεν καταλαβαίνω καμιά φορά το νόημα που δίνεις στο "εφυγε" εγω μένω στο χαμόγελο και το καθαρό βλέμμα αυτού τ αστεριού που βλέπω....και αισιοδοξώ για το αύριο!
    Καλή σας νύχτα πεφταστέρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο, τι μουτράκι είναι αυτό !!!!
    Τι χαμογελάκι γλυκό !!
    Βλέπω και τα μαλλάκια του , μοιάζουν , ναι μοιάζουν με της ζωγραφιάς !!
    Δώσε ένα γλυκό φιλί στο Αστεράκι σου από μένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή