Είναι κάτι νύχτες,που τ'αστέρια κατεβαίνουν χαμηλά.Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου.
Είναι κάτι νύχτες που όλα σιγοτραγουδούν.
Ακόμα και οι πέτρες.
Και τα ξερά κλαδιά.
Αυτές τις νύχτες,προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.Κι έρχεται ακάλεστη.
Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα,να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις.
Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη,ούτε ένα λουλουδάκι.Ούτε ένα γλυκό μπας και σε ξεγελάσει.
Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της.''Αυτάαα!Που είχαμε μείνει;''
Σου λέει μ'όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα.
Είν'αυτές οι νύχτες,που τα άστρα κατεβαίνουν χαμηλά.
Που λιώνει το φεγγάρι.
Που όλα σιγοτραγουδούν.
Είν'αυτές οι νύχτες τελικά,που βλέπεις καθαρά,το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς.
Ίδιο ακριβώς,όπως οι στάχτες από τα όνειρα...
Αλκυόνη Παπάδακη
Είναι κάτι νύχτες που όλα σιγοτραγουδούν.
Ακόμα και οι πέτρες.
Και τα ξερά κλαδιά.
Αυτές τις νύχτες,προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.Κι έρχεται ακάλεστη.
Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα,να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις.
Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη,ούτε ένα λουλουδάκι.Ούτε ένα γλυκό μπας και σε ξεγελάσει.
Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της.''Αυτάαα!Που είχαμε μείνει;''
Σου λέει μ'όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα.
Είν'αυτές οι νύχτες,που τα άστρα κατεβαίνουν χαμηλά.
Που λιώνει το φεγγάρι.
Που όλα σιγοτραγουδούν.
Είν'αυτές οι νύχτες τελικά,που βλέπεις καθαρά,το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς.
Ίδιο ακριβώς,όπως οι στάχτες από τα όνειρα...
Αλκυόνη Παπάδακη
...Κάνει τόση παγωνιά! Κι αυτή η ψυχή μου, τι μανία!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα θέλει να ρίχνει τα όνειρά της
στη φωτιά για να ζεσταθεί...
---------------------------------------------
Συμπληρώνω απο το ίδιο σημείο ο,τι αφήνεις ατέλειωτο
Φιλί Χαράς
Είναι αυτές οι νύχτες τελικά που τα άστρα κατεβαίνουν χαμηλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου λιώνει το φεγγάρι.
Είναι αλήθεια πως κάποιοι άνθρωποι δεν μπόρεσαν ποτέ ν'απλώσουν
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ρούχα τους στον ήλιο,να τα στεγνώσουν...
Φταίει,ότι δεν τους χάρισε ποτέ κανείς έναν ήλιο...(μου χάρισε,αλλά,πάνω που έλαμπε μου τον άρπαξε ένα σύννεφο...)
Ένα ολόδικό τους ήλιο.
Λες και σε προειδοποεί ποτέ το κακό...'Ετσι είναι αυτά τα χτυπήματα.Γίνονται πισώπλατα.Την ώρα που έχεις χαλαρώσει και απολαμβάνεις το άρωμα της βροχής...
Την άνοιξη μπορεί να τη σκοτώσει ξαφνικά μπροστά στα μάτια σου ένα χελιδόνι.
Κάποιοι,το ξέρουμε πολύ καλά αυτό...
...και φύτρωναν κόκκινες βιολέτες
καλως ηρθες στην μπλογκογειτονια μας!!!!καλη συνεχεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς και ευτυχώς σας βρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφή