Χαμογελάνε,νιώθουν,μπορούνε...

Μου ζήτησαν πριν 5 χρόνια να γράψω τη γνώμη μου για το πως "Τα Μ.Μ.Ε."διαχειρίζονται τα Α.ΜΕ.Α.'Εγραψα σα να μην υπάρχουν,ίσως γιατί το τελευταίο Α.,σημαίνει ΑΝΑΓΚΕΣ και όχι ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ.Δεν ασχολούντε,δεν υπάρχει ενδιαφέρον,δεν υπάρχει ενημέρωση,υπάρχει όμως άγνοια και ρατσισμός.

Τα Α.ΜΕ.Α., είναι μωρά,είναι νέοι,είναι μεγάλοι,είναι και αυτοί όμως άνθρωποι,τα παιδιά του θεού, που τους βλέπουμε εμείς οι άλλοι όμως κατώτερους.

Μπορεί να μη μιλάνε,να μην ακούν,να μη βλέπουν,να μη περπατάνε..

Αλλά χαμογελάνε,νιώθουνε,μπορούνε!

Η αδιαφορία,ο οίκτος,ο εθελοτυφλισμός,η παραμέρηση,είναι αναπηρία.Αναπηρία είναι,που πριν 4 χρόνια περίπου μια γνωστή μου,μόλις είχε διοριστεί στο δημοτικό σχολείο σ'ένα χωριό δίπλα στην πόλη μας.Την ευχήθηκα και της είπα ότι είναι τυχερή που ήρθε τόσο κοντά.Η δασκάλα των 33 χρόνων,μητέρα δυο παιδιών,θεωρούσε άτυχο τον εαυτό της,γιατί στο σχολείο ήταν ένα κοριτσάκι με ειδικές ανάγκες,η θέση η προνομιούχα ήταν κενή γιατί πολύ απλά υπήρχε εκεί το κοριτσάκι..Η απόσπαση της δασκάλας ήταν η λύση..

Αναπηρία είναι που,στο πάρκο που πάω με το μωρό μου,μας κοιτάνε περίεργα,ούτε καν του χαμογελούν,γιατί το έχω συνέχεια αγκαλιά,δεν μπορεί να περπατήσει,να τρέξει,να παίξει με τα χώματα.Είναι γιατί δεν ξέρουν,φοβούνται όπως λέει και ο Κυριάκος να μην είναι καμιά κολλητική αρρώστεια!

Αναπηρία είναι που,στο σχολείο που πηγαίνει ο Γιώργος ο μεγάλος μου γιός,μου λέει ότι στο διάλειμα τη Βούλα,ένα κοριτσάκι με σύνδρομο Down,την κοροϊδεύουν,την χτυπάνε,τη ρίχνουνε κάτω τα άλλα παιδιά.Βλέπετε δεν είναι σαν κι αυτούς,είναι διαφορετική.

Και η Βούλα κλαίει,γιατί τα άλλα παιδάκια δεν την παίζουνε!!Γιατί,γιατί άραγε;

Και μεις οι γονείς έχουμε τόσα να παλέψουμε,να αντιμετωπίσουμε,τόση αγωνία για το μέλλον,πως θα είναι τι θα απογίνουν και άλλα τόσα να γροθοκοπήσουμε,να τσιρίξουμε,να αλλάξουμε.Μιλάμε,ακούμε,βλέπουμε,περπατάμε..χαμογελάμε,νιώθουμε,μπορούμε.Αγαπάμε τα παιδιά μας,όσο και 'σεις τα δικά σας,στον ίδιο κόσμο ζούμε,τον ίδιο αέρα αναπνέουμε,γιατί εσείς να είστε "μισοί",και οι καρδιές σας "ανάπηρες";

Λένα Γκαντιά

μαμά του Γιώργου 12 χρονών

μαμά του Νικάνωρα 6 χρονών με εγκεφαλική παράλυση