‎...Συνάντησα σήμερα,τη μαμά από ένα συμμαθητή του Νικάνωρα,ο μικρούλης θα πάει τον Σεπτέμβριο δημοτικό,έχει πρόβλημα με την ακοή του.Θα πάει ειδικό σχολείο.Η μαμά του,μετά το γειά που είπαμε και τα άλλα,έκλαιγε,έκλαιγε...Γιατί τον στέλνεις εκεί τη ρώτησα,που να πάει,δεν ξέρω μου λέει.Πες μου...Τη λέω.Πίστευα ότι ήξερε,ότι την ενημέρωσαν,Εδω ζούμε στην Ελλάδα του τίποτα...Θέλει να΄ναι μαζί με όλα τα παιδιά,να τα βλέπει,να μαθαίνει,να μιμείται,να χαμογελάει,να παίζει...Όπως όλα τα παιδιά,το δικό σου παιδί...Το δικό μου,τα δικά μας γιατί όχι;Η μανούλα αυτή είναι Αλβανικής καταγωγής και δεν γνωρίζει ίσως πολλά,όμως όλοι τις ίδιες αγωνίες έχουμε,όλοι,δεν έπρεπε κάποιος να την ενημερώσει,σωστά;