‎''Πού θα πάμε, ψυχή μου μ'όλη 
τούτη
την εξορία που μέσα μας φέρνουμε ?
Μαζί μας κανένας κι η μοναξιά 
έγινε τόσο παράξενη , που είναι 
ίδια με τη συντροφιά των 
πολλών ανθρώπων.''-Ζωή Καρέλλη